In 1 Samuel 8 lees ons van die volk wat na Samuel toe kom met die versoek: "Gee vir ons 'n koning wat ons kan rig!" Dit ontstel Samuel, maar God sê vir hom: "Gee vir hulle wat hulle wil. Hulle verwerp nie vir jou nie, maar My as hulle Koning." Samuel probeer hulle eers oorreed om nie God as koning te verwerp nie deur vir hulle te wys hoe 'n mense koning hulle uiteindelik sal verdruk. Die volk verwerp Samuel se waarskuwing en sê: "Ons wil wees soos die ander nasies met 'n koning wat voor ons kan uitgaan en vir ons oorlog kan voer." Interessant in hierdie hele gedeelte is eintlik die vorige hoofstukke. In 1 Samuel 4 lees ons van die Filistyne wat teen die volk van God oorlog maak en hulle oorwin. Die volk besluit dan om die Verbondsark te gaan haal en saam in die oorlog in te dra. Die Filistyne is eers bang wanneer hulle hoor dat die Ark te midde van die volk is, maar uiteindelik oorwin hulle die volk en neem die Ark as buit. Dit alles gebeur terwyl Eli en sy seuns nog die volk rig as priesters. Die skok is so erg dat Eli dood neerval en sy skoondogter haar kind die naam gee "Ikabod", want die "eer is weggevat uit Israel". Dit klink asof die vyand oorwin het. Die identiteit van hulle aanbidding is weggevat! Maar die storie eindig nie by die oorwinning van die Filistyne nie. Nee - die volgende hoofstuk volg die Ark deur die landgebied van die vyand. Eers sit hulle die ark in die tempel van hulle god, langs sy beeld. Hulle vind die volgende oggend die afgod, op die grond neergeval voor die ark, met sy hande en kop afgebreek. Die stad word met siektes getref en hulle besluit om die Ark weg te stuur na 'n ander stad. Maar dieselfde gebeur daar. Die manne word met 'n plaag getref. Die Ark word na die volgende stad toe gestuur, maar die mense is teen dié tyd vreesbevange vir die Ark en hulle self word met 'n plaag getref. Uiteindelik besluit die Filistyne om die Ark terug te stuur. Hulle laai 'n wa met goud, sit die Ark daarop en laat twee koeie alleen die Ark wegvat, en deur die Here se leiding loop die koeie reguit na 'n stad in Israel toe. Vyf stede van die Filistyne was getref deur die Here en menigte van hulle mans was verslaan. Twintig jaar later word hulle weer deur die Filistyne verdruk. Terwyl Samuel besig is om offers te bring, trek die Filistyne teen Israel op, maar God tref hulle met donderslae en verslaan hulle. Hy het inderdaad gedoen wat die mense nie kon doen nie deur die vyand te oorwin. Hy is die Koning wat voor hulle uitgaan om oorlog te maak. Hy is die God wat vir hulle veg. Tog vra hulle vir 'n mense koning om Hom te vervang. Ons is ook partykeer so. Ons weet "God veg vir ons," in ons verstand, maar in ons hart beraam ons planne om self te veg. Ons soek mense leiers om voor ons uit te gaan. Ons stel Pastore aan wat die bidwerk doen. Ons sukkel om te verstaan dat God vir ons veg, net soos hierdie volk. God het meer Filistyne doodgemaak in die sewe maande wat die Ark alleen daar was, as wat die volk in die oorlog kon doen. Hy is 'n Vegter God wat voor Sy leermag uitgaan en vir Sy kinders veg. Ons sien Jesus - die Gesalfde Koning wat die grootste vyand van die mens oorwin. Hy staan in ons plek voor die sonde en die dood en oorwin albei aan die Kruis. As oorwinnaar stap Hy uit die graf uit en gaan sit Hy aan die regterhand van God. Ek wens ons kan begryp wat dit beteken dat God vir ons veg. Elke een van ons moet na die Here toe draai met ons harte en begin bid. Die Pastoor is nie die koning wat vooruit gaan nie. Hy is maar net 'n dienskneg van die Ware Koning - Jesus Christus, ons Here.
God wat vir ons veg
In 1 Samuel 8 lees ons van die volk wat na Samuel toe kom met die versoek: "Gee vir ons 'n koning wat ons kan rig!" Dit ontstel Samuel, maar God sê vir hom: "Gee vir hulle wat hulle wil. Hulle verwerp nie vir jou nie, maar My as hulle Koning." Samuel probeer hulle eers oorreed om nie God as koning te verwerp nie deur vir hulle te wys hoe 'n mense koning hulle uiteindelik sal verdruk. Die volk verwerp Samuel se waarskuwing en sê: "Ons wil wees soos die ander nasies met 'n koning wat voor ons kan uitgaan en vir ons oorlog kan voer." Interessant in hierdie hele gedeelte is eintlik die vorige hoofstukke. In 1 Samuel 4 lees ons van die Filistyne wat teen die volk van God oorlog maak en hulle oorwin. Die volk besluit dan om die Verbondsark te gaan haal en saam in die oorlog in te dra. Die Filistyne is eers bang wanneer hulle hoor dat die Ark te midde van die volk is, maar uiteindelik oorwin hulle die volk en neem die Ark as buit. Dit alles gebeur terwyl Eli en sy seuns nog die volk rig as priesters. Die skok is so erg dat Eli dood neerval en sy skoondogter haar kind die naam gee "Ikabod", want die "eer is weggevat uit Israel". Dit klink asof die vyand oorwin het. Die identiteit van hulle aanbidding is weggevat! Maar die storie eindig nie by die oorwinning van die Filistyne nie. Nee - die volgende hoofstuk volg die Ark deur die landgebied van die vyand. Eers sit hulle die ark in die tempel van hulle god, langs sy beeld. Hulle vind die volgende oggend die afgod, op die grond neergeval voor die ark, met sy hande en kop afgebreek. Die stad word met siektes getref en hulle besluit om die Ark weg te stuur na 'n ander stad. Maar dieselfde gebeur daar. Die manne word met 'n plaag getref. Die Ark word na die volgende stad toe gestuur, maar die mense is teen dié tyd vreesbevange vir die Ark en hulle self word met 'n plaag getref. Uiteindelik besluit die Filistyne om die Ark terug te stuur. Hulle laai 'n wa met goud, sit die Ark daarop en laat twee koeie alleen die Ark wegvat, en deur die Here se leiding loop die koeie reguit na 'n stad in Israel toe. Vyf stede van die Filistyne was getref deur die Here en menigte van hulle mans was verslaan. Twintig jaar later word hulle weer deur die Filistyne verdruk. Terwyl Samuel besig is om offers te bring, trek die Filistyne teen Israel op, maar God tref hulle met donderslae en verslaan hulle. Hy het inderdaad gedoen wat die mense nie kon doen nie deur die vyand te oorwin. Hy is die Koning wat voor hulle uitgaan om oorlog te maak. Hy is die God wat vir hulle veg. Tog vra hulle vir 'n mense koning om Hom te vervang. Ons is ook partykeer so. Ons weet "God veg vir ons," in ons verstand, maar in ons hart beraam ons planne om self te veg. Ons soek mense leiers om voor ons uit te gaan. Ons stel Pastore aan wat die bidwerk doen. Ons sukkel om te verstaan dat God vir ons veg, net soos hierdie volk. God het meer Filistyne doodgemaak in die sewe maande wat die Ark alleen daar was, as wat die volk in die oorlog kon doen. Hy is 'n Vegter God wat voor Sy leermag uitgaan en vir Sy kinders veg. Ons sien Jesus - die Gesalfde Koning wat die grootste vyand van die mens oorwin. Hy staan in ons plek voor die sonde en die dood en oorwin albei aan die Kruis. As oorwinnaar stap Hy uit die graf uit en gaan sit Hy aan die regterhand van God. Ek wens ons kan begryp wat dit beteken dat God vir ons veg. Elke een van ons moet na die Here toe draai met ons harte en begin bid. Die Pastoor is nie die koning wat vooruit gaan nie. Hy is maar net 'n dienskneg van die Ware Koning - Jesus Christus, ons Here.
Pastoor Rudolf Orsmond
Mei 2023